Stotteren
Binnen de praktijk is Mary de Boer gespecialiseerd tot stottertherapeut.
Doelgroepen
- Kinderen: 2 – 6 jaar
- Kinderen: 6-12 jaar
- Jongeren 12-18 jaar
- Volwassenen
- Ouders van stotterende kinderen
Doelstelling
Het begeleiden van cliënten en/of ouders/verzorgers waarbij voor elke hulpvraag een passend antwoord en/of passende therapie wordt gezocht. Hierbij worden de vele aspecten nagegaan die het spreken kunnen beïnvloeden.
Afhankelijk van de wensen van de hulpvrager en de resultaten van het logopedisch onderzoek kan de therapie als einddoel hebben:
- de cliënt spreekt spontaan vloeiend;
- de client spreekt gecontroleerd vloeiend;
- de cliënt stottert ontspannen waardoor in het dagelijks leven zo min mogelijk hinder van het stotteren wordt ervaren.
Werkwijze
Bij kinderen
Individuele behandeling, begeleiding van ouders, begeleiding van leerkrachten, begeleiding van het gezin. In een eerste gesprek worden uw vragen en problemen rondom het stotteren geïnventariseerd. Vervolgens vindt een uitgebreid onderzoek plaats. Op basis van de tot dan verkregen informatie maken we in overleg met u een passend therapieplan.
Bij kinderen wordt zowel direct als indirect gewerkt aan de vloeiendheid van het spreken. Bij beide werkwijzen wordt medewerking van ouders/omgeving verwacht. Indirecte begeleiding is gebaseerd op sociaal-cognitieve gedragstherapie en het verwachtingen/mogelijkheden model. Indien direct aan het spreken wordt gewerkt, wordt gewerkt volgens het Lidcomb-programma.
Indien nodig worden oraal motorische coördinatie en bijkomende spraak -/taalproblemen behandeld.
Bij volwassenen en adolescenten
Er wordt gewerkt aan spreektechnieken, communicatief gedrag, emoties en gedachten. De gekozen werkwijzen zijn gebaseerd op modificatietechnieken of op fluency-shaping technieken.
Wetenschappelijk onderzoek naar stottertherapie bij jonge kinderen (RESTART)
Mary de Boer heeft van 2007 t/m 2011 meegedaan aan een grootschalig landelijk wetenschappelijk onderzoek naar kosteneffectiviteit van twee behandelmethodes voor jonge stotterende kinderen. In de literatuur wordt dit onderzoek RESTART genoemd. (= Rotterdam Evaluation study Stuttering Treatment in children: a randomized trial.) De RESTART-studie werd uitgevoerd door onderzoekers van het Erasmus MC en de Erasmus Universiteit in Rotterdam in samenwerking met logopedisten en stottertherapeuten uit het hele land.
Het onderzoek waaraan de praktijk heeft deelgenomen staat internationaal zeer in de belangstelling. In juli 2015 hebben de onderzoekers Marie-Christine Francken en Caroline de Sonneville-Koedoot op het Oxford Fluency Congres in Oxford de resultaten gepresenteerd. Ook zijn er een aantal wetenschappelijke artikelen geschreven.
Bij beide behandelmethoden (DCM/ Lidcomb Programme) stottert ongeveer driekwart van de kinderen op dit moment niet meer.
In het najaar van 2015 is het vervolgonderzoek gestart. Dit is belangrijk om de langetermijnresultaten te onderzoeken. We weten nu dat beide behandelingen na ongeveer 18 maanden tot ongeveer hetzelfde resultaat leiden. Om echt betrouwbaar het effect van de therapie vast te kunnen stellen (dus om te bepalen hoeveel kinderen hersteld zijn in beide behandelgroepen) is een langetermijnmeting noodzakelijk. En naast de langetermijnresultaten willen de onderzoekers heel graag de genetische factoren onderzoeken.
De gegevens die tot nu toe verzameld zijn, vormen al een belangrijke bron van kennis, maar met toevoeging van de nieuwe gegevens kan echt unieke kennis vergaard worden. In veel landen wordt uitgekeken naar wat met van deze studie kan gaan leren.
Het klinisch werkmodel stotteren
In 2011 heeft de kwaliteitskring Stottertherapeuten Noord-Holland Het Klinisch Werkmodel Stotteren (A. Bertens 1993) en de toelichting op dit werkmodel (VSN 2009) aangepast door het model en het verhaal naast de huidige kennis over stotteren te leggen. Dit heeft geresulteerd in de ontwikkeling van een kinderwerkmodel, een puberwerkmodel, een werkmodel voor volwassenen, een werkmodel voor ouders en twee toelichtingen: een voor volwassenen en een voor kinderen. Het klinisch werkmodel geeft weer hoe bij een zwakke aanleg voor timing van spraak- en taalprocessen stotteren getriggerd kan worden. Door de voorbeelden die in het model genoemd worden, herkent de cliënt het stottergedrag makkelijker. Dit geeft herkenning. Mary de Boer heeft meegewerkt aan deze aanpassing.
Op zaterdag 29 september 2012 is tijdens de regionale Kwaliteitskringbegeleidersdag in Nieuwegein de winnaar van de verkiezing van het logopedisch kringproduct regio Midden-Nederland bekend gemaakt. Het winnende product is het klinisch werkmodel stotteren, gemaakt door bovengenoemde kring. De prijs aan de kring uitgekeerd door de Stichting Innovatie Logopedie.